Mianem witaminy D określa się grupę organicznych związków chemicznych, które są rozpuszczalne w tłuszczach. W organizmie człowieka pełnią funkcję witaminy, choć są również postrzegane jako pro hormony. Istnieje wiele form witaminy D, ale w rzeczywistości jedynie dwie z nich mają prawdziwie wartościowe znaczenie:
- ergokalcyferol – D2 – nagromadzona w organizmach roślinnych i drożdżach
- cholekalcyferol – D3 – występująca w organizmach zwierzęcych
Głównym źródłem witaminy D są promienie słoneczne! Endosynteza witaminy zachodzi w skórze pod wpływem promieniowania UV (dokładnie UVB o długości 290 – 315 nm). Zdaniem specjalistów blisko 80% dziennego zapotrzebowania powstaje właśnie w ten sposób. Jednak istnieje wiele czynników, które mogą powodować jej ograniczenie.
Codzienna dieta jest w stanie pokrycie zaledwie 20% dziennego zapotrzebowania! To niezwykle istotna informacja dla osób borykających się z problemem niedoboru witaminy D. Jej naturalnymi źródłami w pożywieniu są przede wszystkim tłuste ryby morskie m.in. węgorz, śledź, dorsz, łosoś oraz sardynki. Ponadto wartościowymi produktami okażą się grzyby shitake, jajka (a zwłaszcza ich żółtka) oraz żółty ser.
Przeciętna ilość witaminy D dla człowieka waha się od 1000 do nawet 4000 j.m. na dobę. Wartość ta jest uzależniona w głównej mierze od aktualnej masy ciała oraz miejsca zamieszkania i związanego z nim poziomu nasłonecznienia.